วินัย บุญช่วย

วินัย บุญช่วย นามปากกา ศิลา โคมฉาย วันเกิดวันที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2495 ที่ อำเภอท่าศาลา จังหวัดนครศรีธรรมราช การศึกษาจบมัธยมศึกษาตอนปลาย จาก โรงเรียนวัดนวลนรดิศ ก่อนจะมาเรียนต่อที่เรียนระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยรามคำแหง ซึ่งเป็นช่วงเกิดเหตุการณ์ 6 ตุลาคม 2519

ด้วยความเป็นหนอนหนังสือ ประกอบกับมีโอกาสได้คลุกคลีอยู่ในแวดวงของนักอ่านนักเขียน ทำให้เขาเริ่มมีงานเขียนตั้งแต่เรียนอยู่ชั้นมัธยมด้วยเรื่องสั้น ก่อนจะมีผลงานทั้ง นวนิยาย ความเรียง สารคดี รายงาน และบทความ

เริ่มต้นเขียนหนังสือโดยใช้ชื่อสกุลจริง “วินัย บุญช่วย” แต่พอหลัง 6 ตุลา กลับมาจากป่า ก็เขียนเรื่องสั้นมาจำนวนหนึ่ง 6-7 เรื่อง เอาไปทิ้งไว้ที่มติชน เอาไปฝาก เสถียร จันทิมาธร บรรณาธิการเครือมติชนในขณะนั้น แล้วเรื่องสั้นก็ได้ลงหนังสือ “เฟื่องนคร” ขณะนั้นไม่มีนามปากกา บรรณาธิการเสถียรก็ใส่ชื่อ “ศิลา โคมฉาย”

นักเขียนที่เขาชอบมีหลายคน แต่ส่วนใหญ่ชอบงานทางเยอรมันและฝรั่งเศส เขาไม่ค่อยชอบงานด้านฝั่งสหรัฐสักเท่าไหร่ นักเขียนที่ชอบก็มี อัลแบรต์ กามูส์ หลู่ซิ่น ลีโอ ตอลสตอย คาลิล ยิบราน ส่วนนักเขียนไทยชอบอ่านงานของ ลาว คำหอม ศรีบูรพา นิคม รายยวา

ศิลา โคมฉาย เคยอยู่ในวงการสื่อมวลชน ทำให้เขาเขียนหนังสือได้หลากหลาย ตั้งแต่งานวิจารณ์กีฬา วิจารณ์เพลง วิจารณ์หนัง ซึ่งก็จะใช้นามปากกาอื่น ๆ ไปตามสาระของคอลัมน์

ผลงาน

เพลง
เป็นผู้แต่งคำร้องและทำนองเพลง “ดาวแดงแห่งภูพาน” ที่มีชื่อเสียง
ดาวแดงแห่งภูพาน
คำร้อง-ทำนอง โดย ศิลา โคมฉาย
เหนือแผ่นดินสูงแห่งแดนอีสาน
สูงเอยภูพานเป็นกำแพงตระหง่านเสียดฟ้า
ดาวแดงเด่นฉานคู่ขานภูพานนานมา
เป็นดาวแดงแห่งประชาชี้ทางคนจนพ้นความระทม
โอ้…ดาวแห่งพรรคประกายใสส่อง
อาบอิ่มใจผองเรานักรบกล้า
ยืนต้านศัตรูกู้ถิ่นมารดา
ภูพานอาบทาเลือดวีรชน
เหนือแผ่นดินสูงแห่งแดนอีสาน
สูงเอยภูพานเป็นดวงใจของมวลประชา
ดาวคือความหวังรุ่งรางตามกาลเวลา
เป็นดาวแห่งศรัทธารุ่งในใจคนไม่มีเลือนลาง

หนังสือ
พ.ศ. 2516 “ก่อนจะสิ้นแสงดาว” ได้ลงพิมพ์ใน “สยาม-รัฐสัปดาห์วิจารณ์”
พ.ศ. 2517 ได้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยรามคำแหง และได้ร่วมงานกับรุ่นพี่ และได้ทำหนังสือเฉพาะกิจ เรื่อง “เวลา”
พ.ศ. 2518 ก่อตั้งวงดนตรีเพื่อชีวิต “โคมฉาย”
พ.ศ. 2532 ได้พิมพ์นวนิยายเรื่อง “ทางเสือ” และใช้นามปากกาว่า “ศิลา โคมฉาย”
พ.ศ. 2536 ได้รับรางวัลซีไรต์จากรวมเรื่องสั้นชุด “ครอบครัวกลางถนน”
นอกจากนี้ ยังมีผลงานที่รวมเล่ม ได้แก่ เรื่องสั้น พันธะแห่งเสรีภาพ, ครอบครัวกลางถนน, แล้วเมล็ดพันธุ์มิหยั่งราก ส่วนวนิยายมี ทางเสือ และ ในกรงเล็บ

ครอบครัวกลางถนน เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้น ที่ผู้เขียนใช้ความหลักแหลมแยบยล สร้างสรรค์งานขึ้น จากความเข้าใจชีวิตและสังคมรอบตัว มี ลีลาการเขียน ที่สมบูรณ์ด้วยกลวิธีทางวรรณศิลป์ ใช้สำนวนโวหาร ที่สร้างบรรยากาศและจินตภาพ ทำให้ผู้อ่านสามารถสัมผัสอารมณ์ ความรู้สึกนึกคิดของตัวละครได้อย่างแนบเนียน

นอกจากนี้ยังมีเรื่อง สั้นอีก 12 เรื่องด้วยกัน ส่วนใหญ่แสดงภาพชีวิตของคนชั้นกลางในเมืองหลวง ที่กำลังต่อสู้ดิ้นรนท่ามกลางความผันแปรของสังคมปัจจุบัน  ผู้เขียน ได้ดึงปัญหาต่างๆ หลากหลายแง่มุม มาร้อยเป็นเรื่องราว ที่สะท้อนสภาพชีวิตของคนในสังคมปัจจุบัน ที่กำลังเผชิญกับปัญหาครอบครัว เศรษฐกิจและการเมือง  ผู้เขียนได้สร้างสรรค์ภาพชีวิตด้วยภาษาที่ กระชับ ก่อให้เกิดจินตนาการ ทำให้รู้สึกสะเทือนใจ และสำนึกถึงบทบาทของตนเอง ในฐานะสมาชิกของสังคม

ที่มาเกี่ยวกับหนังสือ : http://atcloud.com/stories/71612
ที่มารูปภาพ : http://www.osotho.com/th/content/indexdetail.php?ContentID=367&myGroupID=
http://www.9dern.com/rsa/view.php?id=129

You may also like...