บทความชิ้นนี้แปลมาจากหนังสือเรื่อง Media and Society ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 2 เขียนโดย Michael O’ Shaughessy และ Jane Stadler สำนักพิมพ์ Oxford University Press ปีที่พิมพ์ 2002 (ในส่วนของ Part 3, Chapter 10 เรื่อง Narrative Structure and Binary Oppositions หน้า 149-156)

มองปราดแรก ดูเหมือนมันจะขัดแย้งอย่างไรชอบกล ที่จะรวมเอา Michel Foucault มาไว้ในหนังสือรวมเล่ม ที่อุทิศให้กับเรื่อง The Return of Grand Theory (การหวนกลับไปสู่ทฤษฎีที่ยิ่งใหญ่)

เมื่อถึงวันที่ 2 เมษายน ของทุกปี ประชาชนชาวไทยทั่วผืนแผ่นดินนี้ล้วนปลื้มปิติ ด้วยทราบว่า เป็นวันครบรอบหรือวันพระราชสมภพของสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี พระผู้มีพระราชจริยาวัตรที่งดงาม ทรงเจริญรอยตามเบื้องพระยุคคลบาทของพระราชบิดา พระผู้เป็นพลังของแผ่นดิน พระผู้ทรงเป็นที่รักและเทิดทูนยิ่งของปวงพสกนิกรชาวไทย

ผมอยากจะขอเริ่มบทความนี้ จากข้อสงสัยของตัวผมเองเมื่อหลายปีก่อน ตอนสมัยเรียนคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ที่มหาวิทยาลัยศิลปากรชั้นปีที่ 3 “ทำอย่างไรที่จะทำให้งานออกแบบของผม มีความแตกต่างจากคนอื่นๆ” นั้นคือคำถามเริ่มแรกที่นำไปสู่ประเด็น ที่ผมทำการศึกษาค้นคว้า หาคำตอบต่อมาจนกระทั่งวันนี้ จากคำถามที่ว่า “ทำอย่างไร” ให้แตกต่าง มาสู่คำถามที่ว่า “ทำไม” ต้องแตกต่าง เป็นการย้อนถามตัวเองว่า ถ้าเกิดความแตกต่างแล้วจะเกิดอะไรขึ้น ทำไมความแตกต่างจึงเป็นจุดเริ่มต้นของปัญหา เป็นสิ่งที่คนหลายคนไข่วคว้า

วัฒนธรรมภาพ – สิ่งที่เราพบเห็นอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน มักมีเรื่องราวอยู่เบื้องหลังเสมอ ทั้งความเหลื่อมล้ำทางด้านเชื้อชาติ สีผิว และเพศสภาพ วัฒนธรรมทางสายตาในชีวิตประจำวัน สมเกียรติ ตั้งนโม : แปลและเรียบเรียง คณะวิจิตรศิลป์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

ศิลปะ สถาปัตยกรรม และความงาม ในมุมมองของปัญญาชนสยาม เรียบเรียงจาก “ส.ศิวรักษ์ประจักษ์งาม” ปาฐกถาของ สุลักษณ์ ศิวรักษ์ แสดง ณ สำนักส่งเสริมศิลปวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ วันศุกร์ที่ ๑๔ มกราคม ๒๕๔๓

ความแตกต่างระหว่างเพศหญิงและเพศชายทางสรีระได้นำไปสู่ความเชื่อที่ว่าผู้หญิงและผู้ชายมีความแตกต่างกันในทางอื่นๆด้วย ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องสติปัญญา ความสามารถ ความถนัด จิตใจ และอารมณ์ ความเชื่อเช่นว่านี้ได้มีมาเป็นเวลานานนับพันปี

โดย : โกสุม โอมพรนุวัฒน์   อาทิตย์แรก ตั้งเป้าหมายว่าจะกินข้าวกล้องให้มากที่สุด และเลี่ยงการกินแป้งขัดขาว อาทิตย์ที่สอง ตั้งเป้าหมายว่าจะกินผักให้มากขึ้น ในขณะที่ยังไม่ทิ้งเป้าหมายแรก อาทิตย์ที่สาม ตั้งเป้าตัดอาหารแปลงรูป (processed food) และระวังเรื่องการกินอาหารที่ สารปนเปื้อน (นอกเหนือจากยังคงกินข้าวกล้องและกินผักต่อไป)

หนังใหญ่ ถือเป็นมหรสพการแสดงที่มโหฬารและมีขนาดใหญ่กว่าหนังตะลุง ซึ่งเหมือนกับการฉายภาพยนตร์ในปัจจุบัน โดยเริ่มมีการเล่นมาตั้งแต่ พ.ศ. 2001 ซึ่งค้นพบได้จากหลักฐานที่กล่าวไว้ในกฎมณเฑียรบาลตั้งแต่สมัยสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ หลังจากนั้นหนังใหญ่ก็มีการละเล่นเรื่อยมาจนถึงสมัยอยุธยา แล้วได้เลือนหายไป ต่อมาในสมัยกรุงธนบุรี การเล่นหนังใหญ่ก็ได้มีการรื้อฟื้นขึ้นมาอีกครั้งจนถึงสมัยกรุงรัตนโกสินทร์

แนวทางการพัฒนาเมืองสวยด้วยการสร้างสรรค์งานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย “กรณีศึกษาภูมิปัญญาและวิถีชีวิตแห่งชุมชนบ้านแม่หมีใน จังหวัดลำปาง”โดย : สุภาวี ศิรินคราภรณ์ (Supavee Sirin-k-raporn )

ศิลปะเด็กเป็นสื่อที่ดีในการพัฒนาความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ของเด็ก ไม่ใช่การเตรียมคนให้เป็นศิลปินหรือจิตรกรในอนาคต… ศิลปะในโลกของเด็กๆ นั้นคือ การแสดงออกอย่างอิสระเสรี (Free Expression) อันเต็มไปด้วยความซื่อบริสุทธิ์จริงใจ เปิดเผยและเป็นไปอย่างตรงไปตรงมาประสาของเด็ก โดยปราศจากการเสแสร้ง ดัดจริตและไร้มารยาสาไถย

รางวัลยูเนสโก : เกียรติยศสำหรับหัตถศิลป์ไทย งานศิลปหัตถกรรมมีความหมายสำคัญ เกี่ยวข้องกับการดำรงชีวิตของมนุษย์ ตั้งแต่ลมหายใจแรกจนกระทั่งสุดท้าย ทุกชีวิตของมนุษย์ต้องสัมพันธ์กับสิ่งของและเครื่องใช้ ซึ่งเป็นประดิษฐกรรมที่มนุษย์สร้างขึ้นเพื่อความสะดวกสบาย และสุนทรียะของการดำรงชีวิตในสภาพแวดล้อมต่างๆ

หลายปีมาแล้ว เมื่อผู้เขียนยังศึกษาอยู่ในสหรัฐอเมริกา วันหนึ่งผู้เขียนได้หยิบหนังสือที่มีภาพถ่ายฝีพระหัตถ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงถ่ายภาพเครื่องบินรบของกองทัพอากาศมาให้เพื่อชาวต่างประเทศดู เครื่องบินลำนั้นมีความเร็จเหนือเสียง เครื่องยังอยู่ในอากาศ แต่รายละเอียดต่างๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเครื่องหมาย หมายเลขเครื่อง รายละเอียดทุกส่วนชัดเจน ราวกับเป็นภาพถ่ายของเครื่องบินที่จอดอยู่

  การศึกษางานออกแบบเพื่อการอนุรักษ์โดย : อภิสิทธิ์ ไล่ศัตรูไกล,พยูร โมสิกรัตน์ และ มาลินี วิกรานต์ ระยะเวลาในการวิจัย  :  พ.ศ.2543-2547

เซลาดอน หมายถึง ผลิตภัณฑ์ที่เผาอุณหภูมิสูงประมาณ 1,250 องศาเซลเซียสขึ้นไป ผลิต ภัณฑ์มีเนื้อแกร่ง เช่น สโตนแวร์ (Stoneware) และ พอร์สเลน (Porcelains) ที่เคลือบด้วยน้ำเคลือบสีเขียวอ่อน สีเขียวอมฟ้า สีเขียวอมเทา สีเขียวอมน้ำตาล สีเขียวเข้ม และมักมีรอยรานปรากฏอยู่ในผิวเคลือบเสมอ

การแสดงโขนโรงใน ที่มีโรงสำหรับการแสดง และมีม่านกั้น ทางด้านหลัง อย่างละครใน เป็นโขนที่ได้รับความนิยมจากผู้ชมมาก เพราะได้ชมทั้งศิลปะการเต้นอย่างโขน และชมกระบวนการรำฟังเพลง ร้องอย่างละครใน ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ ๕ โขนโรงใน จึงวิวัฒนาการมาเป็นโขนฉาก

“ อาหาร ” เป็นปัจจัยแรก ในปัจจัยสี่ที่มีความสำคัญยิ่งต่อการดำรงชีวิตของคนเรา คงไม่มีใครปฏิเสธว่าไม่รู้จักอาหาร เพราะตั้งแต่เริ่มปฏิสนธิในครรภ์มารดา เราก็ได้รับสารอาหารจากแม่ จนถึงแม้วันสิ้นลม ก็ยังมีอาหารมาเกี่ยวข้องเป็นเครื่องเซ่นไหว้ คนทุกชาติทุกภาษาในโลกต่างก็มีอาหารประจำชาติของตัวเอง ประเทศไทยก็มี “ อาหารไทย ” ของเราเช่นกัน