Fifty Shades of Grey ทัณฑ์ทรมานแห่งรัก

หลังจากที่ Fifty Shades of Grey นิยายสุดอื้อฉาวของ อี แอล เจมส์ สร้างความฮือฮาในวงการสิ่งพิมพ์ช่วง 1-2 ปีที่ผ่านมา จากเนื้อหาที่คาวโลกีย์ มีฉากกิจกรรมบนเตียงมากมาย กระนั้น กลับมีผู้คนมากมายติดตามอ่านจนมันกลายเป็นหนังสือเบสเซลเลอร์ มาในปีนี้หนังสือชุดนี้ (มีสามเล่ม) จึงถูกนำมาดัดแปลงเป็นภาพยนตร์ กำกับโดย แซม เทย์เลอร์ จอห์นสัน และพร้อมที่จะสร้างความฮือฮาให้กับวงการหนังทั่วโลกแล้ว

ที่น่าสนใจอย่างแรกเลยคือนักแสดงนำที่จะมารับบท คริสเตียน เกรย์ กับ อนาสตาเซีย สตีล คู่พระนางเรื่องนี้ ซึ่งการเลือกนักแสดงที่ยังไม่โด่งดังมากอย่าง เจมี่ ดอร์แนน และ ดาโกต้า จอห์นสัน ทำให้ตัวหนังดูสดใหม่มากขึ้น อย่างที่สองซึ่งน่าสนใจคือ การจัดเรตภาพยนตร์เรื่องนี้ของแต่ละประเทศ เนื่องจากเนื้อหาในหนังสือมีความรุนแรงทางเพศมากพอสมควร คนไทยเจอเรต20+ แต่ก็ถือว่าโชคดีที่ฉากในหนังไม่ถูกตัดทอนเลย ส่วนที่มาเลเซียแบนห้ามฉายหนังเรื่องนี้ไปแล้ว น่าจะรวมถึงหลายประเทศมุสลิมทั่วโลกด้วย

หนังเล่าเรื่องราวความสัมพันธ์ระหว่าง คริสเตียน เกรย์ มหาเศรษฐีหนุ่มวัย 27 ปี ผู้ชายสุดเพอร์เฟ็กต์ เสือยิ้มยากที่มีความลับในใจ กับ อนาสตาเซีย สตีล นักศึกษาสาวสาขาวรรณคดีผู้ไร้เดียงสา เกรย์ มีรสนิยมเฉพาะทาง ทัณฑ์ทรมานแห่งรักสร้างความสุขให้เขา เกรย์ ต้องการให้ อนาสตาเซีย มาเป็นคนของเขา โดยต้องมีการเซ็นสัญญาที่ถ้าเธอยอมรับแล้วก็ต้องเรียกเขาเป็น ทูลหัวของบ่าว คอยรองรับอารมณ์ทางเพศ ขณะที่ อนาสตาเซีย อยากได้แค่ชายธรรมดาๆคนหนึ่งที่มาเป็นคนรักในชีวิตของเธอ

บทเบาหวิวแทบจะจับต้องอะไรไม่ได้ ถือว่าเป็นหนังที่แปลงสารจากตัวหนังสือมาเป็นภาพเคลื่อนไหวได้แย่ ข้ามข้อมูลสำคัญ จับประเด็นผิด พล็อตหนุ่มเศรษฐีกับสาวมาดเฉิ่มดูเชยสุดๆ ทว่าด้วยจุดขายในการกล่าวถึงเซ็กส์แบบตรงไปตรงมา โจ่งแจ้ง ดำเนินเรื่องด้วยซีนบนเตียงเสียเป็นส่วนใหญ่ ทำให้มันมีความเซ็กซี่ร้อนแรงอยู่บ้าง แต่ก็แค่สร้างความหวือหวา ไม่ได้ตราตรึง ประทับใจเท่าไหร่ ฉากเซ็กส์แรกๆปลุกเร้าอารมณ์พอสมควร เสียตรงช่วงกลางจนถึงท้ายค่อนข้างแห้งแล้ง ซํ้าซาก น่าอึดอัดจนถึงขั้นน่าเบื่อ

สิ่งที่สร้างความแปลกใจให้ผู้ชมคือ พาร์ทความโรแมนติกของทั้งคู่ที่ทำออกมาได้ดีเกินขาด กุ๊กกิ๊กมุ้งมิ้งพอให้อมยิ้มเป็นระยะ แม้จะเพ้อเจ้อและนํ้าเน่าไปหน่อย แต่สาวช่างฝันน่าจะชอบ ผิดกับพาร์ทอีโรติกที่ดร็อปลงเรื่อยๆ ไม่ได้รุนแรงอย่างที่คิด ใครที่จินตนาการถึงฉากตัวละครใช้ โซ่ แส้ กุญแจมือ เทียนไข อย่างดุเดือดคงผิดหวัง เอาเข้าจริงหนังแบบ Nymphomaniac , Shame หรือ Basic Instinct ยังดูรุนแรงกว่ามาก

อีกจุดที่ดีคือการถ่ายทอดภาพสวยงาม เรือนร่างเปลือยเปล่าไม่ดูอนาจารมาก ออกแนวศิลปะนิดๆ เพลงประกอบค่อนข้างลงตัว มาถูกจังหวะตลอด ช่วยเสริมความเข้มข้นของหนังได้ดี ด้านการแสดงบทอาจไม่ส่งให้ เจมี่ ดอร์แนน กลายเป็นที่กรี๊ดกราดของสาวๆทั่วโลกจนโด่งดังเหมือน โรเบิร์ต แพททินสัน แต่ก็ได้ใจคนดูจำนวนหนึ่ง ต่างกับ ดาโกต้า จอห์นสัน ที่เล่นเป็น อนาสตาเซีย สเน่ห์อันมากล้นทำให้เธอแจ้งเกิดแบบเต็มตัว สื่อสารความรู้สึกเก่ง เป็นผู้หญิงที่ดูน่าค้นหา มีจริตจะก้าน มารยา ครบครัน ไม่แปลกที่จะได้รับเสียงชื่นชมอยู่คนเดียวกับบทที่แบกเรื่องเอาไว้

ตอนจบทำผู้ชมค้างพอสมควร ออกแนวหลอกให้อยากแล้วจากไป หนังมีภาคต่อแน่ๆ โดยรวม Fifty Shades of Grey ไม่ใช่ภาพยนตร์ชั้นดี แต่องค์ประกอบต่างๆของมันก็มีความโดดเด่นที่พอที่จะสร้างปรากฏการณ์บางอย่างได้ ส่วนจะถึงขั้น Vampire Twilight หรือไม่ ต้องรอดูกันต่อไป

BUGABOO NEWS / บทวิจารณ์โดย นกไซเบอร์

 สิทธิโชติ สุภาวรรณ์ (นกไซเบอร์)

จบด้านขีดๆเขียนๆ ตอนนี้ทำงานเกี่ยวกับโลกไซเบอร์ เป็นคนชอบดูหนังมาก ดูได้ทุกแนว เมื่อดูจบแล้วมีอะไรค้างคาในใจก็จะมาระบายออกลงในบล็อกส่วนตัวเงียบๆ ใช้นามปากกาว่า นกไซเบอร์

You may also like...