Interstellar จักรวาลที่รัก

ความฝันอันยิ่งใหญ่ของมนุษย์ตัวเล็กๆอย่างเราก็คือการออกไปสำรวจอวกาศ หาคำตอบจากความลับทั้งหลายที่ไม่มีใครบนโลกตอบได้คือ ในเอกภพอันไพศาล ดวงดาวมากมายเป็นอนันต์เหล่านั้น จะมีดวงไหนที่เหมือนหรือคล้ายโลกของเราหรือไม่ จะมีใครอื่นหรือไม่ที่อาศัยอยู่ในจักรวาลใดสักแห่ง Interstellar เป็นหนังไม่กี่เรื่องที่พูดถึงเรื่องนี้อย่างแหลมคม

หลังจากที่ คริสโตเฟอร์ โนแลน ผู้กำกับชื่อดังเคยพาเราดํ่าดิ่งลึกเข้าไปในจิตใจมนุษย์กับ Inception มาปีนี้เขาจะพาเราเดินทางออกไปไกลเกินขอบจักรวาลใน Interstellar เพิ่มความพิเศษโดยจะเป็นหนังเรื่องสุดท้ายของเขา(และอาจจะของโลก) ที่ถ่ายทำด้วยฟิล์มและฉายในระบบ IMAX film 70 มม.

ตัวหนังเล่าถึง คูเปอร์(แมธธิว แม็คคอนนาเฮย์) พ่อลูกสองอดีตวิศวกรและนักบินอวกาศฝีมือดีที่ผันตัวมาเป็นชาวไร่ปลูกข้าวโพด ในยุคอนาคตที่โลกเสื่อมโทรมลงเรื่อยๆ อากาศเป็นพิษ ดินปลูกพืชได้ไม่กี่อย่าง พายุทรายพัดพาฝุ่นไปทั่ว เมิร์ฟ (แม็กเคนซี่ ฟอย) ลูกสาวของ คูเปอร์ เป็นเด็กฉลาด เธอชอบวิทยาศาสตร์มากพอๆกับพ่อ ทั้งสองจึงสนิทกันมาก

ต่อมา คูเปอร์ ถูกชักชวนจาก ดร.แบนด์ (ไมเคิล เคน) ให้ร่วมภารกิจค้นหาดาวดวงใหม่ที่มนุษย์สามารถย้ายไปตั้งอาณานิคมได้ โดยมี เอมิเลีย (แอนน์ แฮททาเวย์) ลูกสาวของเขา กับนักวิทยาศาสตร์หัวกะทิอีกสองคนร่วมทีม เมิร์ฟ ไม่อยากให้พ่อไป แต่ คูเปอร์ ต้องการให้ลูกๆของเขาได้อยู่ในโลกใบใหม่ที่ดีกว่านี้ เขาจึงตัดสินใจทิ้งครอบครัวเพื่อเดินทางไปหาความหวังในอวกาศอันมืดมน

บทหนังดีมาก เต็มไปด้วยจินตนาการที่ลํ้าเลิศ (ยกเครดิตให้ความฉลาดของ โนแลน) แต่เล่าบนหลักความจริง มีตรรกะ บทสนทนาเต็มไปด้วยศัพท์ทางวิทยาศาสตร์เชิงลึก ทั้ง ทฤษฎีรูหนอน หลุมดำ ไบนารี่ ฟิสิกส์ ควอนตัม แรงโน้มถ่วง เวลาในอวกาศ มิติที่ 3 4 5 แน่นอนว่าต้องสร้างความมึนงงให้กับคนดู กระนั้นการดำเนินเรื่องที่ไม่ได้เร็วเกินไป รวมถึงวิธีเล่าที่มีทั้งการอธิบายและยกตัวอย่างก็ทำให้ให้คนดูเข้าใจเรื่องยากๆได้ง่ายขึ้น เด็กอ่อนวิชาวิทยาศาสตร์ที่ชื่นชอบเรื่องดวงดาวอย่างผมจึงอินกับหนังได้ แต่ต้องใช้สมาธิและความตั้งใจพอสมควร

ทว่า จุดที่ดีที่สุดของหนังกับเป็นในส่วนดราม่าครอบครัว ความสัมพันธ์ของพ่อลูก และมีการพูดถึงพลังแห่งรักด้วย โดยถ่ายทอดออกมาอย่างละเอียด ลึกซึ้ง สะเทือนใจ ซึ่งขัดแย้งกับหลักการวิทยาศาสตร์ในหนังพอสมควร ขณะเดียวกันก็มีซีนที่ทำให้ผู้ชม ตื่นเต้น ลุ้นระทึก คาดเดายาก ชวนติดตามตลอด การถ่ายภาพสวยงามไม่แพ้ Gravity ที่เข้าฉายเมื่อปีที่แล้ว ดนตรีประกอบยอดเยี่ยม ยกระดับให้คนดูได้อรรถรสเพิ่มขึ้น

แมธธิว แม็คคอนนาเฮย์ ในบท คูเปอร์ แสดงได้ดีสุดๆ อารมณ์มาเต็ม โอบอุ้มหนังไว้ได้ เชื่อว่าตัวละครนี้จะส่งให้เขาได้ลุ้นออสการ์ตัวที่สองในชีวิตช่วงต้นปีหน้า ส่วน แอนน์ แฮททาเวย์ ถือว่าไม่เลวเลยทีเดียว บทอาจจะไม่ได้เด่นนัก แต่เธอก็ทำให้ตัวละคร เอมิเลีย พิเศษมากๆ อีกตัวละครที่ชอบส่วนตัวคือ เจ้าหุ่นยนต์ทาร์ส ที่ทำให้นึกถึง C3P0 ใน Star wars ผสมกับ J.A.R.V.I.S. ใน Iron man อ้อช่วงกลางเรื่องมีตัวละครลับออกมาเซอร์ไพรส์ด้วย

หนังเรื่องนี้อาจไม่ถึงขั้นเป็นงานชิ้นที่ดีที่สุดของ โนแลน แต่เป็นผลงานชิ้นโบว์แดงที่พูดได้เต็มปากว่าคือ หนังไซไฟชั้นดีแห่งยุค ที่จะสร้างปรากฏการณ์ผู้ชมเสียเงินเข้าไปดูซํ้าเรื่อยๆ และคงเป็นที่พูดถึงไปอีกหลายปี หากคุณเคยชอบโลกที่เขาสร้างขึ้นมาใน Inception อย่าพลาดการเดินทางไปในจักรวาลที่เขาเนรมิตขึ้นมากับ Interstellar

BUGABOO NEWS / บทวิจารณ์โดย นกไซเบอร์

สิทธิโชติ สุภาวรรณ์ (นกไซเบอร์)

จบด้านขีดๆเขียนๆ ตอนนี้ทำงานเกี่ยวกับโลกไซเบอร์ เป็นคนชอบดูหนังมาก ดูได้ทุกแนว เมื่อดูจบแล้วมีอะไรค้างคาในใจก็จะมาระบายออกลงในบล็อกส่วนตัวเงียบๆ ใช้นามปากกาว่า นกไซเบอร์

 

 

You may also like...