จุดพลิกผันของติ๊นา ก็คือวันที่ พี่เต๋อ เรวัติ พุทธินันท์ เรียกเข้ามาคุย ตอนนั้นติ๊นาทำงานประจำอยู่บริษัททัวร์ สวนกันไปสวนกันมาหลายรอบแล้วเพราะเรียกเข้าไปแล้วเราก็ไม่ได้ไป แต่วันที่ได้มาเจอพี่เต๋อคือวันที่เปลี่ยนชีวิตติ๊นาจากฝันที่เรามีตั้งแต่เด็กๆ ว่ารู้สึกว่าวันหนึ่งจะต้องเป็นนักร้องนั้นมาถึงแล้ว
ตั้งแต่เด็กติ๊นามีความรู้สึกว่าวันหนึ่งจะเป็นนักร้อง ไม่ใช่นักร้องที่ร้องเพลงประจำ แต่ว่ามีเพลงเป็นของตัวเอง มันเป็นเซนส์อย่างหนึ่งแต่เราไม่ได้ทำอะไรเพื่อให้ตัวเองเป็นนักร้อง เมื่อตอนอายุ 16 เคยมีคนติดต่อให้ไปร้องเพลงทำอัลบั้มแต่ไม่ได้ทำเพราะมีความรู้สึกว่ามันยังไม่ถึงเวลาของเราเพราะเรียนหนังสืออยู่
ในยุคนั้นโอกาสน้อยแต่ยุคนนี้โอกาสจะเดินเข้าสู่วงการเยอะ สิ่งที่จะทำให้เราอยู่ได้นานเป็นคนของประชาชนก็คือเราต้องมีความรับผิดชอบ ต้องรักในสิ่งที่ตัวเองกำลังทำ บางคนอาจจะเกิดมาพร้อมพรสวรรค์ บางคนอาจจะเกิดมาพร้อมความตั้งใจ มุมานะ และรู้จักพัฒนาตัวเองเพื่อที่จะได้เป้าหมายนั้นมา มันแตกต่างกัน การเข้ามามันง่ายแต่การอยู่นานๆ มันยาก ยิ่งสมัยนี้มีคลื่นลูกใหม่เกิดมาทุกวันๆ ต้องยอมรับว่าเยอะจนถ้าเดินสวนกันเราก็ไม่รู้ว่าเป็นคนวงการรึเปล่า แต่การที่อยู่ตรงนี้ได้นานมีแฟนเพลงที่รักเราก็คือรับผิดชอบในงาน ตั้งใจทำงานทุกชิ้นที่เขามอบให้เรานั้นอย่างเต็มที่และดีที่สุด
เราอย่าคิดว่าเราเป็น Somebody ถ้าเราคิดว่าเราดังแล้ว เท่านั้นก็จบ! แต่ต้องคิดว่าเราเป็นคนที่โชคดี ได้มาทำในสิ่งที่เรารักและมีคนมารักเรามากมาย ฉะนั้นคนที่เป็นแฟนเพลงเรา คนที่ซื้ออัลบั้มของเรา เป็นบุคคลที่สำคัญมาก และที่สำคัญก็คือทีมงานทุกๆ คน ทุกขั้นตอนทุกอย่างมีความหมาย อย่างคิดว่าเป็นความสำเร็จของเราเพียงคนเดียวแต่เป็นของหลายคน เพียงแต่เราเป็นคนยืนอยู่ข้างหน้าถ้ามีเราคนเดียวก็ไปไม่รอดหรอก
และถ้าไม่รักก็คงไม่ทำงานนี้ไปตั้งนานแล้ว การร้องเพลงคือสวนหนึ่งก็คือชีวิตของติ๊นา ดนตรีเป็นสิ่งที่ทำให้โลกเรานี้ไปสู่สิ่งที่ดีกว่า ถึงแม้ว่าเราไม่ได้ร้องเองแค่เราฟังเพลงมันคือความสุข ความสุขของติ๊นาคือการยืนอยู่บนเวทีคอนเสิร์ต มีคนที่ตั้งใจมาดูเรา มาร่วมสนุก ร่วมร้อง ร่วมเต้นกับเรา มันทำให้เรารู้สึกว่าเราอยู่บ้านแล้วมีแขกมาปาร์ตี้ที่บ้านเรา เป็นความภูมิใจ เป็นความสุขที่อธิบายได้ยาก ทุกครั้งที่ได้ขึ้นคอนเสิร์ตไม่ว่าเวทีเล็กหรือเวทีใหญ่คือการได้ไปเจอกับคนที่รักเรา อยากฟังเพลงของเรา ทุกครั้งมันก็คือความสุข ยิ่งเป็นคอนเสิร์ตใหญ่ด้วยองค์ประกอบหลายๆ อย่างความรู้สึกจึงต่างกัน
ฉายาที่สังคมมองที่สังคมให้เรา อย่างเช่น Queen of Dance เกิดจากการทำงานเป็นทีม ติ๊นารักในสิ่งที่ทำถือว่าโชคดีมาก และเกิดในยุคที่พี่เต๋อเป็นคนดูแล สอน และให้สิ่งต่างๆ กับเราเยอะมาก…มันไม่มีอะไรที่จะยั่งยืน อย่าไปคาดหวังอะไรมาก ทำหน้าที่ของเราให้ได้ดีที่สุดแล้วผลดีมันก็จะตามมาหาเราเอง
——————————————————————-
ที่มา : นิตยสาร HI-CLASS
ข้อเขียนนี้ เป็นลิขสิทธิ์ของนิตยสาร HI-CLASS ห้ามนำไปลอกเลียน ทำซ้ำ หรือ ดัดแปลง โดยไม่ได้รับอนุญาต ผู้ละเมิดลิขสิทธิ์จะต้องถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย
