ในชีวิตผมเคยดูหนังเหงาๆมาหลายเรื่อง แต่ต้องยอมรับว่า Su Ki Da น่าจะเป็นหนังที่เงียบและเหงาที่สุดเรื่องหนึ่งในชีวิต เรียกว่าตาไม่แข็งจริงนี่มีหลับตั้งแต่ต้นเรื่อง
Su Ki Da เป็นภาษาญี่ปุ่นแปลว่า ฉันชอบเธอ (คนญี่ปุ่นขี้อายจึงไม่มีคำว่าฉันรักเธอ) เข้าฉายเมื่อปี 2005 เป็นหนังอาร์ทสไตล์ minimalism (น้อยแต่มาก ประมาณเรียบง่าย ไม่มีองค์ประกอบเยอะ) กำกับโดยฮิโรชิ อิชิกาว่า
เนื้อหาของหนังว่าด้วยความรักแบบป็อปปี้เลิฟของ โยสุเกะ เด็กหนุ่มนักเรียนม.ปลาย กับ ยู เพื่อนสาวในห้องเดียวกัน ทุกเย็นพวกเขาจะมาเจอกันที่ประตูกั้นน้ำ โยสุเกะ เคยเป็นนักเบสบอลแต่เลิกเล่น โดยหันมาเล่นกีตาร์แต่ก็ดูกระท่อนกระแท่นเล่นเป็นแค่ท่อนเดียว ทว่า ยู กลับจำได้และฮัมเพลงที่เขาเล่นประจำ
ยู เข้าใจว่า โยสุเกะ ชอบพี่สาวของตัวเองจึงพยายามช่วย แต่ในใจก็แอบชอบเขา วันหนึ่งเธอนับพบเขาพร้อมแสดงออกด้วยการจูบ โยสุเกะ สับสนและเดินจากไป ต่อมาพี่สาวของ ยู ได้รับอุบัติเหตุ ทำให้ โยสุเกะ กับเพลงที่ยังแต่งไม่เสร็จหายไป 17 ปี พวกเขาไม่เคยพบกันเลย
กระทั่ง โชคชะตานำพาให้เธอกับเขามาพบกันในเมืองหลวง โยสุเกะ อาศัยในคอนโดที่ว่างเปล่าไร้เฟอร์นิเจอร์ ทำงานเกี่ยวกับวงการแผ่นเสียงและเลิกเล่นกีตาร์ไปนานแล้ว ส่วน ยู ทำงานในบริษัทผลิตแผ่นเสียง เขาพาเธอมาที่ห้องของเขา อยู่ที่คนทั้งคู่ว่าจะอย่างไรกับโอกาสครั้งที่สอง ซึ่งอาจเป็นโอกาสสุดท้ายที่ได้เจอกัน
หนังดำเนินไปด้วยความราบเรียบ บทสนทนาน้อย แช่ภาพนิ่งๆนานๆ ส่วนใหญ่เน้นถ่ายวิวทิวทัศน์ สภาพแวดล้อม บรรยากาศรอบตัวละคร (ภาพสวยมาก ) Sukida ไม่ใช่หนังรักที่พูดได้เต็มปากว่าดี แต่มันเป็นหนังรักที่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่หาไม่ได้จากเรื่องอื่น ระหว่างที่ดูคุณมีเวลามากพอที่จะคิดทบทวนถึงเรื่องราวในอดีตของคุณ ผู้คนที่เคยผ่านมาในชีวิต ความรักครั้งแรก
Aoi Miyazaki ในบท ยู ตอนสมัยวัยรุ่นแสดงได้้น่ารักมาก เชื่อเลยว่าหนุ่มๆที่ดูต้องแทบคลั่งจนอยากตบกระโหลก Nagayama Eita ที่รับบทเป็น โยสุเกะ ว่าทำไม่ไม่บอกเธอว่าชอบสักที การเข้าพระเข้านางของทั้งคู่สมกันดี ไม่แปลกใจที่ต่อมาเราได้เห็นทั้งสองแสดงด้วยกันอีกในเรื่อง เจ้าหญิงอัตสึ
ขณะที่การประกบคู่ของรุ่นใหญ่ก็ทำได้ดีไม่แพ้รุ่นเล็ก Hiromi Nagasaku กับตัวละคร ยู วัยผู้ใหญ่เธอดูสดใสในแบบเหงาๆ ด้าน Hidetoshi Nishijima ที่เล่นเป็น โยสุเกะ ก็ทำได้ดีในบทชายวัยกลางคนที่แสนโดดเดี่ยว เขามีความเศร้าแฝงอยู่ในแววตา
Su Ki Da เหมาะมากสำหรับผู้ที่ชอบทรมานตัวเองด้วยความเหงา ถ้าจะมีน้ำตา มันก็ไหลออกมาโดยที่คุณไม่รู้ตัว หนังจะพาคุณย้อนไปหาความทรงจำเก่าๆและคำพูดบางคำที่คุณไม่เคยเอ่ยออกไป
คำบางคำที่สั้นๆง่ายๆ แต่ยากที่จะพูดซะเหลือเกิน หากอะไรๆยังคงเหมือนเดิม ถ้ามันยังไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา บางทีมันอาจยังไม่สายเกินไปที่คุณจะบอก
By : นกไซเบอร์
edit @ 8 Aug 2012 17:05:21
ติดตามต่อได้ที่ : http://cyberbird.exteen.com/20120808/su-ki-da-3
สิทธิโชติ สุภาวรรณ์ (นกไซเบอร์ )
จบด้านขีดๆเขียนๆ ตอนนี้ทำงานเกี่ยวกับโลกไซเบอร์ เป็นคนชอบดูหนังมาก ดูได้ทุกแนว เมื่อดูจบแล้วมีอะไรค้างคาในใจก็จะมาระบายออกลงในบล็อกส่วนตัวเงียบๆ ใช้นามปากกาว่า นกไซเบอร์
